Oddech w praktyce asan

Joga jest praktyką, w której w takim samym stopniu skupiamy się na ruchu i na oddechu. Jakość oddychania jest niezwykle ważna, wyraża nasze wewnętrzne odczucia. Jeśli odczuwamy ból, objawia się on w naszym oddychaniu. Kiedy jesteśmy zdekoncentrowani tracimy kontrolę nad oddechem. Oddychanie łączy nasze ciało fizyczne z naszym wnętrzem: emocjami, uwagą. Prawdziwą jakość asany możemy osiągnąć jedynie integrując ciało, oddech i duszę.

Kiedy przyjmujemy asanę i odczuwamy ból/ napięcie lub po prostu wykonujemy ruch powodujący ból, trudno jest skupić się na czymkolwiek innym. Może się zdarzyć, że trwając w pozycji nie jesteśmy w stanie poczuć nic poza dyskomfortem. Jest to sygnał od ciała, że na daną pozycję nie jesteśmy jeszcze gotowi. Zamiast podejmować próby zbyt skomplikowanych pozycji, powinniśmy zacząć od ćwiczeń łatwiejszych. Joga uczy praktyki uważnej na ciało. Podstawą jest szacunek do ciała, uszanowanie jego ograniczeń i pozwolenie mu na jego własny rytm rozwoju. Progres może być powolny, ale absolutnie nigdy wymuszony. Ta prosta koncepcja leży u podstaw praktyki jogi.

Ćwicząc stopniowo kolejne pozycje, krok po kroku osiągamy coraz większą stałość, czujność oraz ogólny komfort. Uczymy się akceptować siebie samych takimi, jakimi jesteśmy. Ustalenie punktu rozpoczęcia praktyki asan powinno zaczynać się od uważnego przyjrzenia się ciału- proces ten powinien obejmować również oddychanie. Pierwszym krokiem świadomej praktyki jogi jest połączenia ciała i oddychania. Osiągniemy to, pozwalając, by podczas wykonywania asan każdy ruch wynikał z oddychania.

Odnalezienie naturalnego połączenia pomiędzy oddechem i ruchem to najważniejszy aspekt wykonywania asan. ⁣⁣Chcąc prawidłowo połączyć oddech z ruchem powinnismy zastanowić się, czy dany ruch ułatwia i wzmacnia wdech, czy też wydech. ⁣⁣Podczas naturalnego wydechu żebra opadają w dół, przepona wędruje w górę, a brzuch cofa się w kierunku kręgosłupa.

⁣⁣Te same ruchy zachodzą w naszym wnętrzu podczas każdego skłonu w przód- zebra opadają, a brzuch jest pchany w tył. Aby wzmocnić ten naturalny proces oddychania, wykonujemy wydech podczas wszystkich ćwiczeń, w których skłon w przód jest główna aktywnością ciała. ⁣⁣Podczas wykonywania wygięć w tył, ruch żeber unosi klatkę piersiową, a kręgosłup wygina się do tylu. Poprzez świadome połączenie takiego wygięcia z wdechem, ruch ten staje się łatwiejszy i bardziej efektywny. ⁣⁣

Skręty także wiążą się ze szczególnym schematem oddechowym. Podczas gdy kręgosłup i zebra się obracają, przestrzeń pomiędzy nimi ulega zmniejszeniu, brzuch poddawany niewielkiemu naciskowi, a przepona wędruje do góry. Jeżeli nałożymy początek skrętu na fazę wydechu, postępujemy według naturalnego schematu oddychania. ⁣⁣

Podsumowując, zasady łączenia oddychania i ruchu są bardzo proste: kiedy ciało się kurczy, wykonujemy wydech; wdech towarzyszy natomiast ruchom rozszerzającym. ⁣⁣Wyjątki pojawiają się w sytuacji, kiedy chcemy w przypadku danej asany wywołać szczególny efekt, odwracając naturalne schematy oddychania. ⁣⁣

A teraz zatrzymaj się i wykonaj 10 świadomych oddechów. Obserwuj swoje ciało 😉

Leave a Comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *